Men litt info om korleis det gjekk skal bli, det skjedde ingen ting av det eg var redd for skulle skje.. som at ho knalla eller stikke til skogs :-) derimot satt ho spikra på markeringa, ho framviste stor fart og fin apportering på første markeringa, den andre fann ho ikkje, men jobba intens i stort tempo( eg ser det som mykje unødvendig springing, eller mangel på rutine)

Så var det feltet, her blei Artemis skremt av eit eller anna ( der var ein mann i skogen som bygde seg bru over elva, ved å kaste stein i elva like bak feltet) unge Artemis låste seg heilt, og eg valte derfor å bryte prøva.

Dette med spøk i ufarlige ting er ein ting som kan dukke opp av og til, det er lite vi kan styre slike hendingar, det einaste er å forsette trening som før, og unghunden blir etterkvart meir solid i sitt lille hovud. Artemis er min gullklump, og ho likar veldig godt å apportere så berre vent til ho får litt meir erfaring innabords så kjem vi sterkt tilbake.

Artemis blir ein knall bra hund med tida, men er det "ikkje ennå". Artemis starta med å bryte fotgåinga ta seg ei springe runde... etter på var det to knall apporter ;-) felte kom ho ikkje i gang det vil sei ho rasa over feltet, men kom seg liksom ikkje i arbeid. Dirigeringa løyste ho bra, på siste apporten hindra eg ho i å knalle.

Ser eg på det positive og det skal ein gjere, så har Artermis stor fart,  god markør, og ikkje noko form for lyd, kva meir kan ein ønske seg.. vi manglar lydigheit, men det er førar styrt og det må eg ta på mi kappe og ikkje belastar hund for.

Artemis har akkurat det eg ville ho skulle ha, stor motor og tyst :-) ikkje nokk med det så er ho ein sterk hund, og det ser ut som ho ikkje har plagar frå hofta, Artemis skal sjå lyst på livet, med mykje trening framom seg.

I dag var det symjing som sto på programmet, og her går det fort i svingane, ho formleg hopp i vannet i dag, fort symjar ho også, og har blidt tryggare i vannet. Måse var oppgåva, det var litt problem med taket, Artemis tok tak i vingen ho, men det er det ofte unghundar gjer, dette med grep på vilt kjem etterkvart veit eg..

Dette unngår eg ved at eg hentar ho støtt, med meg får ho aldri lov å være ulydig, men her i huset er vi fleire og ho får alltid vere med ut når nokon går ut, men ho vil bestemme sjølv når ho skal inn. Eg ser aldri igjennom fingrane her, alltid inn når eg har bedt ho om det. Ho prøva seg med meg også, men det går nokk ikkje nei.. Sjølvstendig og sta kan ho være, men er verdens beste koseklomp. Tur har vi hat i dag også i fleksiline, ho er ein resar, og alle grøfter skal springast i masse energi har ho.

Artemis har også ei periode no at Arwen skal plagast så mykje som råd, Arwen har lang lunte, men av og til smell det kraftig når Arwen har fått nokk, då blir Artemis litt utsatt, og finn seg noko anna å sysselsett seg med ei lita stund.

Arwen er blidt rar, ho trur nemlig at ho skal ha kvalpar og grev hi overalt, Arwen har eit prosjekt på gang med å grave hi ute, Arwen blir ful av mold etter ho har vore i hagen ein tur. Artemis har heldigvis ikkje fått dette syndromet ennå.

Artemis skal denne veka (trur eg) få prøve seg på litt forskjellige vatn, dette fordi eg har tenkt "kanskje prøve" henne på jaktprøve til helga, og da bør ho kunne hente ei dymmi frå vann. Artemis har supertalent på apportering, men ho manglar erfaring og trening og vi er nokk litt i modigaste og tidligaste laget med å starte henne, men skit litt prøveerfaring kan være moro det.

I dag har vi vore ved sjøen og sumt, Arwen er med som bakup hund i tilfelle Artemis ikkje hentar dymmi. Idag måtte ho hente Artemis :-) Artemis la i vei i bøljande blå og fann ikkje dymmien, men sømte vidare til havs. Artemis er både rask og god symjar blidt, ho rotar litt med utgangane ennå, men blir tryggare etter kvart, det er likevel usikkert om ho går i vann overalt, dette på grunn av at ingen vann er like, og kanten er ofte hindringar for unge og uerfarne hundar i vannmomentet.

I går hadde vi vitjing av ein liten flokk men lyse apportørar, mine hundar måtte då sitte i ei grind mit på plenen, og det er god trening for dei, det var vist ok for dei å sitte slik å beundre desse små knall fine, og dyktige kvalpane. Her ligg eit lite knippe av bilda>>>>

Vi var også innom momentet utsending, og her er vi ikkje kommet langt, og Artemis får kun svert enkle oppgåver då vi er på signal -stadiet, og det aller viktigast for meg er å programmere signal på henne.

Eit par markeringar fekk også alle hundane, Artemis fekk også to markeringar, og her er eg også tilhengar av enkle oppgåver, trening av hukommelse og lokalisere markeringa spikra er liksom mine treningsmål. Artemis tok markeringane sinne meget bra.. når det gjeld fart så hadde Artemis brukbar fart i dag. God fart heim ikkje nøling etter opptak.

Artemis oppføre seg bra, ikkje berørt av andre hundar eller skott, i dag blei det nesten i meste laget med skott for oss tobeinte, det var ein eller annen som starta å skyte leirduer, og vi fekk såleis haglskuren over oss... litt på grensa det då, men det var ingen av hundane som reagerte negativt sjølv om vi synast det var utidigt.

Det var Aron som kom å møtte oss på fredag, og maken til flott gut, han gjekk rett i hjerte på meg, og nydelig var han, ikkje store karen, men etter min smak. Eit fantastisk fint og mjukt grep på dymmien hadde han også, eg såg ein uslipt diamant i denne karen.

Dei som vi sjå ein fin og (uklipt) diamant kan sjå innom fotosida mi>>>

Daglig stell å pleie går bra med Artemis, i dag klippet vi klør oppe på bordet for første gang, inntil no har vi sitte på golvet, men i dag prøvde vi å få klippet klør oppe på bordet, og det gjekk supert, mykje enklare for meg å få gjorte det på bordet.

Klipping av pels, børsting og daglig oversyn etter flått er nødvendig for ein hund å finne sei i, og det går bra.. her.

Vi starta med innlæringsmetode på rett -ut , der er det litt delte meiningar korleis vi går fram når vi trenar det (fleire veier til rom som alle veit), men det aller viktigaste er å få hundar som går rett- ut, utan å gå omvegar med søk før dei er framme på staden vi vil ha dei..

Artrmis har ei tendens til å ikkje sitte på bli når eg går å legg ut dirigerings dymmi, eg må derfor trene meir på det momentet. Ho er no tolmodig, men ho har også av og til rakket i rumpa :-) det liker eg, men eg vil jo ha ho lydig likevel. Eg skal derfor ved neste trening ha ho med på fot når eg legg ut dirigerings- dymmi, og trene bli separat sitt og bli, litt dumt av meg å ikkje gjer det i dag, men eg var litt ukonsentrert og sliten eg og .. . :) eit kvart må ein skulde på..

Etter denne trenings sekvensen med ut -sending blei det litt forflytting i bil, for å komme til eit vatn. Vi har alle ferske hundar med lite erfaring i vatn, dette momentet med å gå i vatn trengs trening i, det var lite systematisk trening her, fokuset var symjeferdigheiter, og bli trygg i vatn, vi brukte derfor ikkje skot, for å unngå å stress opp hundane. Artemis symjar fort og effektivt, og ho hadde bra tempo både ut og tilbake, ho nølte litt på den første appoteringa, men så var det gjort, modigare og tøffare etterkvart.

Høgre hofta ser elles ikkje altfor gale ut, litt forkalkingar er der, men Artemis skal holdas i god fysisk form og jobbe aktivt med jakttrening så lenge vi har det moro, god fysisk form er bra for alle, og spesielt i slike tilfelle. Håpet er at vi skal ha mange fine år med trening og konkurranse framom oss, og det er ein realistisk tanke, ho fungerar nemlig ganske bra. Vi nytta elles høvet til å få sett ei ny vaksine.

Derimot er ho flink på passivitet, flink å gå i band til og frå treningsplass, men der stoppar det heile, talent har ho, men vi manglar mykje før vi er prøveklar.

Ferske bilde av Birk er ute på fotosida mi, og på Birk sin side.

Eg og Artemis har også sett av tysdagane for fellestrening i jakt, moro... Det var første fellestrening i går, og Artemis fekk trene på sit og bli i lag med andre retrieverar litt fot gåing, masse passivitet, skudd når vi sat i passivitet enkel trening men effektiv. Ho er ikkje berørt av andre hundar, det ser ho på som eit naturleg innslag i terrenget, kjempe rolig var ho.

Dette med andre hundar er ikkje noko problem for Artemis, men hadde eg slept fri tøylane så hadde ho vore ganske aktiv og ville leike og springe tulling, men her er eg ganske bestemt, i trenings samanheng er det ingen leik eller snusing, då er det kun jobb som gjelder.

Dette er som oftast enkelt få til på retrieverane, grunnen er kort og godt.. dei elskar jobben med apportering, ( andre hundar blir då som nr 3) eg blir nr 2 og dymmien blir nr 1....  og det ser dei på som målet ganske kjapt, det å få lov til å hente ein apport.. .

I unghund perioden kan det være ein fordel å styre lysta på apporter slik hunden ikkje blir for heit, tenke på alt :-) det same gjelder dette med lysta til å springe tulling i lag med andre hundar. ( vi kan få heite hundar av begge deler) også ganske håplause hundar vist vi ikkje styrar dette. Alle har sikkert sett pinnegalne hundar, slik kan ein trene apportering også, men resultatet blir så som så...

Det var også kjekt at det var så mange som møtte opp og ville trene apportering og som også har konkrete mål om å bli bra. Det har vi også og vi har såleis sikra oss treningskompisar på Artemis sit nivå. Arwen har sit nivå og sine treningskompisar, og da skal Artemis også ha det.

Etter helga skal eg starte å trene henne i lag med andre ferske hundar i jaktmoment, det har ho ikkje opplevd før, og Arwen skal være heime, det skal kun være Artemis eg skal ha med, og Artemis kan berre glede seg på litt åleinetid for jakttrening. Vi skal trene til vi er god nokk til å nå toppplassering før vi startar, vi startar ikkje med håp om 3 premie, vi startar med håp om 1 premie, og kan få 0 eller 3 premie ved at vi er uheldige.

Det er endelig blidt godkjente kvalifiserings dommarar her på sunnmøre, og vi får tatt prøva her. Vi har gidt beskjed til dommar at vi skal ta prøva når dommaren har tid.

På hundetrening i dag trena eg med Artemis fotgåing, sitt å bli, alt dette med ein stubb line i halsbandet. Litt avstand til dei andre hundane var det, men Artemis har bra kontakt likevel, vi trenar til kvalifiseringsprøva.

Momenta som lineføring, fri ved fot må fungere før vi stiller til jaktprøve, det er ikkje berre apporteringa som skal sitte, mange små detaljer som også skal være på plass. Vi skal på utstilling til helga så det blir ikkje fleire symje treningar på henne før etter utstillinga. Eg har derfor kanskje utsett prøvedebyen til Artemis til etter ferien, ingen bør starte før dei er klar på prøve, det aller viktigaste er at hunden er klar, ikkje berre nesten klar.

Vi tok også ei naseprøve øving på hundetrening i dag, Aud hadde med pinnar, og eg lånte ein pinne med henne, rørte den minimalt, og la den i lag med to andre pinnar, Artemis søker å søker på pinnane, og plukkar riktig utan å plukke på dei to andre, så sjølve søksmomentet sitter godt i henne.

I Formiddag det lang tur i fleksiline, været var pøsande regn med innslag av kaldt regn.. ikkje noko sommar i lufta nei, snøen har lava ned i fjellet, men turen var likevel forfriskandes.

Eg har vore på lang tur i regnværet med begge hundane, Arwen gjekk i kort koppel og Artemis i fleksi, elles ikkje noko trening på oss. Skal sjå om eg for organisert litt fleire med ferske hundar så Artemis får trene litt ho også i lag med andre, eg tar ikkje henne med når eg trenar Arwen dette for å unngå halvgjort jobb.

Litt trening på plene er det kvar dag, og eg jobbar med innkalling med henne, ho er litt sån, eg tar den tid eg treng. Artemis er ein meir bedagelig type enn Arwen, og det fører til at farta er nokre hakk lavare. Ho lar seg ikkje påvirke av stress, ho er eigentlig ei utruleg herleg type som vi har blidt veldi glade i, ein snill koseklump som blir dullet med av alle.

Neste trening blir det dymmi med snor i, den metoden brukte eg på Arwen også, ho var ca 1 år før ho var trygg på symje jobben. I dag har Artemis i tilegg til symje timen fått søk på prøvepinne, og heile øvinga naseprøva.

Øvinga i søket er topp, det eg ikkje er nøgd med er at ho vil ete litt på pinnen på veg heim eller stoppe å smake litt, veit ikkje heilt kvifor, men Artemis likar å gi seg tida til det ho vil, så er må eg nokk søke assistanse på korleis ting skal handterast. Ikkje alltid det er plankekjøring her med treninga.

Vi har fått bilde av Bruno i Finland, han ser ut til å likne mykje på Arwen, han er brun, men ser nesten svart ut, ta gjerne ei tit på Bruno, klikk på linken så kjem du direkte til bilda.. Flatcoat-Arwen's Art-Brown>>>>

Treningsmålet blir no å få Artemis til å symje, har ikkje meldt ho på prøve, og eg kjem ikkje til å gjere det heller før ho kan symje, og har tatt kvalifiserings prøva, vi har eit hav av tid. Vi skal også få oss ein time med veterinær for å få tatt bilde av hoftene hennar, dette er viktig så eg får ein liten peikepinn på korleis hofta har utvikla seg. Alle  Ar- barna bør ta ein tur til veterinær for å ta bilde av hofter og albogar nå.

Artemis sitt også i koppel og ser på Arwen trenar lydigheit, og då sitt ho still, og følgjar godt med i timen, og det er fin passivtests trening. I tilegg ser ho på meg som vaskar her og der, vi skal ha konfirmasjon neste helg, og huset må ha rydding og skjeing i form for glas og takvask :-)

Gå påfot trenar vi mykje i hagen dette er eit moment som må sitte skal ho trene apportering. Sitt og bli må eg trene mykje meir, ho har ein tendens til å glømme seg bort, og røyser seg opp for å gjer noko anna:-) grunnen er nokk eg som har slurva med innlæringa, meir terp, terp.. Har ikkje noko ønskje om å stille for strenge krav til henne, (skal like jobben) ho likar kjempegodt å apportere, og prøver seg på stadig på å stikk utan lov signal .. Artemis er litt døv, og ikkje fult så samarbeidsvillig som eg ønskjer, men ho blir betre og betre etter meir eg trenar henne.

Skal nokk presentere henne for vatn snart, og sjå kor enkelt/vanskelig det blir å få henne symjandes på vatnet. Har mål om å starte henne på nokre Bk prøver i år, men det er mange prøver vi stressar ikkje med å starte, målet må være høgaste premie, og det er det langt igjen ennå før vi er der.

Det tar tid å utdanne hund og få den sikker i øvingar, men å gjer det skikkeleg har ein igjen for seinare, bruke tid på alle moment, og spesielt dette med kontakt å tillit. Mange veier til rom, men eg brukar den mest effektive etter mit syn... trenar med betigaforsterkar og eg brukar både klikkar og bra og takk på Artemis. Det gir best læring når ein beherskar riktig taiming og serverar beløninga etter at signalet forsterkar er på veg er gidt. Det viktigaste av alt er at vi veit korleis vi vil ha vår hund, då belønnar ein den adferden som ein vil ha, og forhindrar uønska handling som ofte er sjølvforsterkandes og like lærerikt som ønska adferd.